Pasar al contenido principal

John Freind, médico y humanista

portada

Uno de nuestros incunables, los Comentarios de Julio César, conserva elementos que nos permiten saber algo de sus antiguos dueños. Comencemos por unos versos latinos, existentes en las guardas del libro:

 

Dum steti volvens animo et revolvens

cui darem hae prisci monumenta preli,

adfuit tandem monuitque vulsa / Cynthius aure;

ergone ignotus tibi noster, inquit,

Freindus? huic dona. quot enim Britannos

Caesar immisit, totidem retentat / Freindus ab Orco.

Anthony Alsop 

Cuando estuve un tiempo meditando

a quién obsequiar estos monumentos de la
/guerra antigua,

de repente apareció y, tirándome la oreja, observó Apolo[1]:

“¿Acaso no conoces a nuestro Freind?”, dijo,

“Dáselo, pues cuantos britanos envió César al

orco tantos Freind mantiene lejos de él”.

 

Los versos aparecen copiados en una nota de revista, cuyo título es “The Library of John Freind, M.D., 1675-1728”, donde se informa que los libros del doctor se vendían bien y se da una pista sobre la formación de la colección: una parte fue propiedad de Cowley, de él pasó a Sprat y finalmente a Freind[2].

Los mismos versos, autoría de Anthony Alsop (ca. 1670-1726), se publicaron en su libro de odas, con el título Johanni Freind, M. D., praefixa Caesaris Comentariis [A John Freind, M. D., en frente de los Comentarios de César][3].

 

Versos de Anthony Alsop en honor de John Freind, en las
guardas del incunable de Julio César [AHUR E22N028].


 

Cowley debe de ser Abraham Cowley (1618-67), poeta y ensayista; Sprat se refiere a Thomas Sprat, padre e hijo:  el primero (1635–1713) fue clérigo y escritor, obispo de Rochester; el segundo (1679–1720) también fue clérigo y archidiácono de Rochester. Freind escribió el epitafio latino de ambos.

Freind trabajó en ediciones de autores clásicos y luego produjo una obra propia en latín sobre temas científicos. Los versos latinos que copiamos y tradujimos nos permiten afirmar que el incunable de Julio César, hoy perteneciente al Archivo Histórico, fue propiedad de este médico humanista.


[1] Alusión a la Égloga sexta, 3-5, de Virgilio: Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem / vellit, et admonuit: ‘Pastorem, Tityre, pinguis / pascere oportet ovis, deductum dicere carmen’” [Cuando cantaba reyes y batallas, Apolo me tira la oreja y advierte: “Conviene, Títiro, que un pastor apaciente ovejas gordas, pero diga un canto atenuado”].

[2] Pickford, J. (1900). The Library of John Freind, M.D., 1675-1728. Notes and Queries, 9(6), 167. Disponible en: https://in.booksc.eu/book/77795974/e46840

[3] Odas de Alsop: Antonii Alsopi odarum libri duo. Londini, MDCCLII.